W dzisiejszych czasach mogłoby się wydawać, że ludzie nie stosują już kar cielesnych jako sposobu na wychowanie dzieci. Jednak czytając wypowiedzi rodziców na portalach społecznościowych czy forach wciąż można natknąć się na sporą część dorosłych, którzy kary cielesne uważają za stosowne i normalne. Popularny klaps jest jednak nie tylko złą metodą na pokazanie dziecku granic, ale również wywołuje negatywne skutki mające wpływ na jego samopoczucie, rozwój i życie w przyszłości. Jeśli widzisz że ktoś stosuje kary cielesne nie bój się zareagować.
Rodzice zarabiający na dzieciach w Internecie
Wiele osób jako przemoc fizyczną uznaje pobicie, zaskakujące jest iż klaps wydaje się im metodą wychowawczą podczas gdy on również jest przemocą, która nie powinna mieć miejsca w procesie wychowawczym dziecka. Opieka i wychowanie to trudne zadania i pojawia się w tym procesie wiele sytuacji stresowych zarówno dla dziecka jak i dla rodzica. Dzieci potrafią często doprowadzić do naprawdę wielkiego zdenerwowania a dorosłym puszczają nerwy. Jeśli rozmowa czy nawet krzyk nie pomagają niektórzy rodzice decydują się na uderzenie dziecka w pupę czyli tak zwany klaps. Zaczynając rozważania na ten temat trzeba najpierw uświadomić sobie kim powinien być rodzic w życiu dziecka. Osoba w której życiu pojawia się dziecko i która decyduje się na jego wychowanie musi zdawać sobie sprawę z potrzeb i uczuć dziecka, oraz tego iż to rodzic jest dla dziecka a nie odwrotnie. W tej relacji to rodzic jest osobą, która niezależnie od sytuacji powinna panować nad swoimi emocjami i wiedzieć, jakie metody wychowawcze stosować, aby zwyczajnie nie zrobić dziecku krzywdy. Krzyk, klaps, grożenie to nie są metody wychowawcze a bardziej stosowanie terroru i pokazywanie swojej przewagi przez stosowanie siły. Nie jest to odpowiednie podejście do kwestii wychowawczych a po drugie nie jest to skuteczne podejście. Co prawda najczęściej rodzic stosujący przemoc wobec dziecka osiąga swój cel w postaci ciszy, jednak to co dzieje się w głowie dziecka po takich zdarzeniach nie jest czymś, co kochający rodzic chciałby fundować swojemu dziecku. Czasami ciężko jest zapanować nad emocjami, dzieci niestety potrafią wyprowadzić z równowagi nawet najbardziej opanowanego człowieka. Jednak trzeba pamiętać o tym, że dzieci też mają swoje problemy a życie szczególnie w pierwszych latach jego trwania nie jest dla nich łatwe. Często nie rozumieją do końca sytuacji, zakazów i nakazów. Często nie rozumieją, że jeśli o coś je prosisz robisz to dla ich dobra. Dzieci nie mają dużego doświadczenia życiowego i trzeba im pomagać w odkrywaniu tego życia, jego praw oraz uczyć jak postępować. Odpowiedzialny i dorosły rodzic będzie miał to na uwadze i zrobi wszystko, aby dziecko było szczęśliwe. Bite na pewno szczęśliwe nie będzie a klaps to nic innego jak właśnie bicie. To dorosły powinien radzić sobie z emocjami i potrafić opanować się w sytuacji stresowej. Zaskakujące jest to, iż niektórzy dorośli oburzają się na wiadomość iż jakieś dziecko zostało pobite i odwiezione do szpitala podczas, gdy on sam regularnie stosuje klapsy wobec swojego dziecka, tak jakby przemoc zaczynała się od określonych czynów czy konsekwencji, tak jakby klaps przemocą nie był. Niestety hipokryzja w tym temacie to częsty przypadek.
Analizując temat przemocy stosowanej wobec dzieci należy przypomnieć sobie, iż dziecko ma swoje prawa gwarantowane mu w Konwencji o prawach dziecka. Jest tu wszystko, czego dziecko potrzebuje do szczęśliwego i odpowiedzialnego wychowania. Niestety przez wielu jest bagatelizowana albo nawet wyśmiewana. Są osoby które nie wiedzą o jej istnieniu. Każdy rodzic powinien z pewnością zapoznać się z zapisami zawartymi w Konwencji. Punkt który odnosi się do tematu przemocy wobec dziecka, którą jest również klaps jasno mówi, iż dziecko ma prawo do wolności od wszelkiego rodzaju przemocy psychicznej i fizycznej. Nie ma więc wątpliwości, że dzieci bić nie wolno a każdy taki czyn zasługuje na potępienie i powinien nieść za sobą konsekwencje. Jeśli więc widzisz krzywdę dziecka, reaguj. Dziecko nie obroni się samo, potrzebuje pomocy odpowiedzialnych dorosłych.
Mamy więc już jasność, iż klapsy stosowane wobec dziecka są przemocą, są również wykroczeniem przeciwko prawom dziecka zapisanych w Konwencji o prawach dziecka. Teraz warto dowiedzieć się, co czuje bite dziecko. Po pierwsze należy uświadomić sobie, że dzieci uczą się świata od dorosłych, a najważniejszym i pierwszym środowiskiem w życiu każdego człowieka jest dom rodzinny. Bijąc dziecko uczysz go tego, że przemoc jest rozwiązaniem problemów, sposobem na podporządkowanie sobie innych, sposobem na radzenie sobie z konfliktami. Chyba przyznasz, że jeśli bijesz swoje dziecko hipokryzją będzie, jeśli powiesz mu w przypadku gdy kogoś pobije iż nie jest to dobry pomysł na rozwiązywanie problemów?
Bite dziecko nie przestaje kochać rodziców, ono przestaje kochać samego siebie. Jest to bardzo przykry skutek przemocy wobec dzieci. Bite dziecko nie traci szacunku do rodziców, dalej ich kocha i chce być jak najlepsze. Jednak jego poczucie wartości spada, szuka winy w sobie, myśli iż jest niewystarczająco dobre dla swoich rodziców. Takie emocje w dziecku to bardzo przykry obraz. W konsekwencji dziecko przestaje wierzyć w swoje możliwości, nie chce podejmować wyzwań i przeżywać nieznanych doświadczeń a jak wiadomo doświadczanie jest dziecku bardzo potrzebne w procesie prawidłowego rozwoju. Przemoc dla bitego dziecka staje się czymś normalnym. Sposobem na rozwiązanie różnych sytuacji, otrzymanie tego czego pragnie. Nie trudno domyślić się jacy dorośli mogą wyrastać z takich dzieci. Czy naprawdę dla chwili słabości chcesz zafundować swojemu dziecku takie doświadczenia i problemy? Dobrzy rodzice powinni między innymi uczyć swoje dziecko empatycznego podejścia do innych, wrażliwości i chęci pomocy. Bite dziecko ma problem z tymi uczuciami i będzie miało z tym również problemy w dorosłym życiu. Niemożność poradzenia sobie z problemami i negatywnymi uczuciami to kolejny problem z którym mierzą się bite dzieci. Jeśli wymierzasz klaps dziecku to zazwyczaj denerwuje cię jego zachowanie wywołane emocjami. Uczysz dziecko, że jego płacz, krzyk, złość to coś czego nie chcesz widzieć, coś czego nie powinno okazywać. Dziecko uczy się więc iż jeśli pokaże swoje emocje mama albo taka skrzywdzi je i uderzy. Aby uniknąć cierpienia, zawstydzenia które czuje w momencie bicia będzie starało się ukrywać swoje emocje co nie jest dobre ani dla jego rozwoju ani dla jego życia w dorosłości. Dziecko do prawidłowego rozwoju potrzebuje również poczucia bezpieczeństwa. Stosując wobec dziecka przemoc uniemożliwiasz mu zaspokojenie tej potrzeby. Skutkuje to problemami w nawiązywaniu kontaktów, tworzeniu zdrowych relacji, budowaniu więzi. Dziecko może być wrogo nastawione do innych dzieci, dorosłych. W dorosłym życiu osoba doznająca przemocy w dzieciństwie prawdopodobnie będzie stosowała przemoc wobec członków rodziny, którą założy. Może również być bardziej podatna na stosowanie wobec niej przemocy na przykład ze strony partnera.
Stosowanie przemocy ma więc tylko i wyłącznie negatywne skutki, przynosi wiele szkód dla życia dziecka, jego rozwoju, funkcjonowania oraz życia w dorosłości. Każdy rodzic powinien starać się zapewnić dziecku jak najlepsze warunki do prawidłowego rozwoju i szczęśliwego dzieciństwa. Przemoc nie jest żadną metodą wychowawczą. Zamiast przemocy warto stosować rozmowę, tłumaczenie a w przypadku małych dzieci eliminowanie sytuacji, które wywołują u dziecka niepożądane reakcje. To rodzic jako osoba dorosła jest odpowiedzialny i powinien panować nad swoimi emocjami i dawać dziecku dobry przykład. Powaga skutków stosowania klapsów jest bagatelizowana przez społeczeństwo i powinno się uświadamiać rodziców. Jeśli widzisz, że dziecko jest bite masz obowiązek mu pomóc, powiadomić odpowiednie służby. Rodziny w których istnieje problem przemocy mają zapewnioną możliwość pomocy ze strony pracowników zawodów takich jak Policja czy pracownik socjalny. Dobry rodzic stara się rozumieć swoje dziecko i jego potrzeby.
Jak można uderzyć własne dziecko? Chocby klapsa!!!